Blog
In haar monochroom gekleurde sculpturen brengt Jacqueline Ravelli architectuur terug tot de essentie. Hiervoor gebruikt zij als uitgangspunt bestaande beelden van bijvoorbeeld een Tibetaans huis, een arcadeboog ergens in het Italiaanse landschap, raamvlakken en muren. Natuurlijk daglicht valt op het bouwwerk en werpt een strakke schaduw. De schaduw, het platte vlak, bouwt Ravelli uit tot een driedimensionale structuur. Deze solide schaduw tilt het architectonische bouwwerk de ruimte in. Dragende schaduwen en andere sculpturen wordt op zondag 9 september om 16.00 uurfeestelijk geopend door Jetteke Bolten-Rempt, voormalig directeur van Museum De Lakenhal. Tijdens deze vernissage zijn er extra werken te zien in de speciale tijdelijke opstelling in de achter ruimte van de galerie.
Het materiaalgebruik benadrukt de monumentaliteit van de sculpturen en toont het ware vakmanschap van Ravelli: heel secuur opgebouwd uit multiplex en fineer, cement en soms metaal. In een enkele sculptuur wordt het oppervlak beschilderd met een mengsel van verf en gemalen baksteen, een verwijzing naar de letterlijke bouwsteen van de architectuur. Om de aandacht niet van de gestileerde vorm af te leiden dompelt Ravelli de werken in één enkele kleur, zoals warm geel of dieprood. Dit monochrome kleurgebruik benadrukt dat het architectonische deel van de sculptuur en de schaduw één geheel zijn.
Jacqueline Ravelli voltooide in 1974 haar tekenstudie aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, waarna ze tot 1979 de opleiding tot beeldhouwer volgde aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam. Onder meer Museum De Lakenhal en het Gemeente Museum in Den Haag kochten werken van haar aan.